OK, something I did a while ago right here on the ZBB, not today (or elsewhere), but still thought I'd mention it here anyway.
I wrote the following short story in Malayalam with an English translation and IPA transcription:
Quote:
ആ പന്നഗത്തിൽ ഇരിക്കുന്ന ജീവി അപാരംതന്നെയായിരുന്നു. മാടക്കടയിൽനിന്ന് ഇയ്യിടെയായി മേടിച്ച മൂരിയിറച്ചി സ്പർദ്ധിച്ചു. പശ്ചാതലത്തിലെ ജല്പനം ഒരു അഗാഠ്യമായ സംഭാഷണമാണെന്ന് തോന്നിയതുപോലെ കേട്ടുകൊണ്ടിരുന്നു.
ആ മൃഗത്തിന് അരച്ചാൺ വയറായിരുന്നു. അതിനെ പിടിച്ചവർ കറുപ്പെടുത്ത് തീക്കട്ടയ്ക്കകത്ത് ചൂടാക്കുകയായിരുന്നു.
ഒരുത്തൻ ഒരു കഥ പറയായിരുന്നു. "...അപ്പോൾ തുരുത്തിയിൽ ചെന്നിട്ടൊരിട്ടാവട്ടം ഗ്രാമത്തിൽ താമസിക്കുന്ന കാരണവരെ ഞാൻ കണ്ട് തിമിംഗലനെയ്യ് മേടിച്ചു..."
"എടോ!" എന്ന് അതിന്റിടയിൽ മറ്റവൻ പറഞ്ഞു. "നമ്മൾ മേടിച്ചത് ഇയ്യിടെയായി പിടിച്ച കരിമ്പുലിക്കുട്ടി ഒന്നും തിന്നുന്നില്ലല്ലോ!"
"എന്നാ നീ പോയി ഒരു മാനിനെ പിടിച്ച് കരിമ്പുലിയുടെ പന്നഗത്തിൽ വയ്ക്ക്."
മറ്റവന് വാസ്തവത്തിൽ പോകണ്ടായിരുന്നു പക്ഷെ എന്നാലും ഒരു മാനിനെ പിടിച്ച് ഒരു തുരുത്തിയിൽ ആക്കിയിട്ട് കരിമ്പുലിക്കുട്ടിക്ക് കൊടുക്കാൻ നോക്കി. അവൻ പരുങ്ങിയിരിക്കുകയായിരുന്നു. കരിമ്പുലിക്കുട്ടിക്ക് വയറ്റുഭാഗ്യം വന്നു. മനുഷ്യൻ പന്നഗത്തിന്റെ വാതിൽ തുറന്നപ്പോഴേ ഒറ്റച്ചാട്ടത്തിൽ പുറത്തോടുകയും മാനിനെ പിടിക്കുകയും ചെയ്തു. ഉല്ലാസത്തോടെ കാട്ടിലേക്കോടി പോയി. മാളത്തിലേക്ക് മടങ്ങി. മാനിന്റെ കഴുത്ത് കടിച്ച് അതിന്റെ ചോര കുടിച്ചു. അതിന്റെ അപ്പയും അമ്മയും ഒക്കെ അവരുടെ കൊച്ചു കരിമ്പുലിക്കുട്ടിയുടെക്കൂടെ തിന്നു. വായിൽ നിറച്ചും ചോരയായിരുന്നു. എല്ലവർക്കും ഭയങ്കര സന്തോഷം വന്നു. ഇനിയും അവർ വിശന്നു പോവുകയില്ലല്ലോ!
[aː ˈpənnəgət̪ɪl iˈɾikʲʊn̪n̪a ˈd͡ʒiːʋi jəˈbaːɾəmd̪ənnejaːjrʊn̪n̪u]. [ˈmaːɖəkəɖejɪln̪ɪn̪n̪ ɪjjɪɖɛˈjaːj ˈmeːɖɪt͡ʃa ˈmuːɾijɛrət͡ʃi spərd̪ˈd̪ʱit͡ʃu]. [pəɕˈt͡ʃaːd̪ələt̪ɪle ˈd͡ʒəlpɛnəm ɔˈɾu əˈgaːɖʱjəmaːja səmˈbʱaːʃəɳəmaːɳɛn̪n̪ɯ t̪oːn̪n̪ijəd̪ɯˈboːle keːˈʈoːɳɖɪɾʊn̪n̪u].
[aː mrɯˈgət̪ɪn əɾəˈt͡ʃaːɳ ʋajˈraːjɾʊn̪n̪u]. [əˈd̪ɪne piˈɖit͡ʃəʋər kəˈrʊpeɖʊt̪ɯ ˈt̯iːkəʈɛˈkʲaːt̪ɯ t͡ʃuːˈɖaːkʊʋaːjɾʊn̪n̪u].
[ɔɾʊˈt̪ɛn ɔˈɾu kəˈt̪ʰa pəreˈjaːjɾʊn̪n̪u]. "[əˈpoːɭ t̪ʊɾʊˈt̪ijɪl t͡ʃɛn̪n̪ɪʈɔɾɪˈʈaːʋəʈəm ˈgraːmət̪ɪl ˈt̪aːməsikʲʊn̪n̪a ˈkaːɾəɳəʋəɾe ɲaːŋ gəɳˈɖɯ t̪iˈmiŋgələn̪ɛjjɯ ˈmeːɖit͡ʃu]..."
"[jɛˈɖoː]!" [jɛn̪n̪ əd̪ɪndɛɖejɪl mətˈtəʋɛm bərəɲu]. "[ˈn̪əmməɭ ˈmeːɖit͡ʃəd̪ ɪjjɪɖɛˈjaːj pɪˈɖɪt͡ʃa kəˈɾimbʊlikʊʈi ˈjɔn̪n̪ʊm t̪ɪnnʊn̪n̪ɪlləlˈloː]!"
"[jɛn̪ˈn̪aː n̪i poːj ɔˈɾu ˈmaːnɪne piˈɖit͡ʃɯ kəˈɾɪmbʊlijʊɖe ˈpənnəgət̪ɪl ˈʋɛkʲɯ]."
[mətˈtəʋɛnɯ ˈʋaːsʋət̪i poːɳˈɖaːjɾʊn̪n̪u pəˈʈʃe jɛn̪ˈn̪aːlʊm ɔˈɾu ˈmaːnɪne piˈɖit͡ʃ ɔˈɾu t̪ʊɾʊˈt̪ijɪl ˈaːkijiʈɯ kəˈɾimbʊlikʊʈikʲɯ kɔɖʊˈkaːn ˈn̪oːki]. [əˈʋɛn pəɾʊŋijiɾiˈkʲaːjɾʊn̪n̪u]. [kəˈɾimbʊlikʊʈikʲɯ ʋajtɯˈbʱaːgjəm ʋən̪ˈn̪u]. [mənˈʃɛn ˈpənnəgət̪ɪnde ˈʋaːd̪ɪl t̪ɔrən̪n̪əpəˈɻeː jɔttəˈt͡ʃaːʈət̪ɪl pɔrəˈt̪oːɖɯgejm ˈmaːnɪne piɖiˈkʲejm ˈt͡ʃejd̪u]. [ʊlˈlaːsət̪oːɖe kaːʈɪleːˈkoːɖi poːj]. [ˈmaːɭət̪ɪˈleːkɯ məˈɖəŋi]. [ˈmaːnɪnde kəˈɻʊt̪ɯ gəˈɖit͡ʃ əˈd̪ɪnde ˈt͡ʃoːɾa gʊˈɖit͡ʃu]. [əˈd̪ɪnde jəˈpeːm əmˈmeːm ɔˈke jəˈʋəɾɯɖe kɔˈt͡ʃɯ kəɾimbʊlikʊʈiːˈɖuːɖe ˈt̪ɪn̪n̪u]. [ˈʋaːjɪl n̪ɛˈrət͡ʃʊm ˈt͡ʃoːɾejaːjɾʊn̪n̪u]. [jɛlˈlaːrkʊm pʰajŋgəɾə sən̪ˈd̪oːʃəm ˈʋən̪n̪u]. [əˈʋər ʋɛˈɕən̪n̪ɯ ˈpoːʋ(ʊgej)ɪlləlloː]!
The animal remaining in that cage was simply unparalleled. It turned its nose up at the beef recently bought from the small shop. It kept listening to the babbling in the background as if it were a profound conversation.
That animal was thin as a rail. Those who captured it were heating opium in the embers of a fire.
One guy was telling a story. "...So then when I got to the island, I paid the black guy(?) who lived in a tiny village a visit and bought whale oil..."
"Hey!" the other guy said in the middle of that, "The mountain lion cub we recently caught isn't eating what we bought at all!"
"Then you go catch a deer and put it in the mountain lion's cage."
The other guy didn't really want to go, but he tried anyway to catch a deer, put it in a leather bag, and then give it to the mountain lion cub. He was cowering. The mountain lion cub was happy to see so much food. As soon as the man opened the cage door, it ran out and caught the deer in a single leap. Delighted, it ran into the forest. It returned to its burrow. It bit the deer's neck and drank its blood. Its parents both ate it with their little mountain lion cub. Their mouths were full of blood. All of them were very happy. They would no longer be hungry!
Login
Register
FAQ
Search
